Marije is geboren in Gouda en stamt af van een Indische familie. Haar vader en zijn broer zijn daar geboren uit Indische ouders, waarvan opa in het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger diende. Begin jaren ’50 moesten ze Nederlands-Indië verlaten en vooral haar oma heeft daar altijd heimwee naar gehad. 

In de familie wordt wel over Nederlands-Indië gepraat, maar alleen in positieve zin. De pijn van het verleden wordt weggestopt. Haar opa overleeft de tweede wereldoorlog in een Japans gevangenkamp en ook daarvan vertelt hij alleen de ‘mooie kant’. 

Haar opa en oma geven het Maleis bewust niet aan hun kinderen door. Ze vinden dat ze zich aan moeten passen aan het land waarin ze woonden en dus is de voertaal thuis Nederlands. 

Marije vindt dat je trots moet zijn op je afkomst en dat het nuttig is om je daarin te verdiepen. We zijn allemaal anders, maar heel gelijk.