Optimisme troef

In 1948 wordt Fred geboren in Makassar, de hoofdstad van Zuid-Celebes. Zijn biologische moeder kent hij niet en zijn vader maar heel even. Als hij veertig dagen oud is, wordt hij geadopteerd door de familie Postma.

Pleegvader Postma is geboren in Bataviastad en KNIL-militair. Hij is getrouwd met een hoogblonde Nederlandse vrouw. Fred wordt in Indië Nederlands opgevoed.

Als vader Postma met pensioen gaat, verhuizen ze naar Nieuw-Guinea. Daar bouwt hij een tuinbouwbedrijf op. Ze wonen in een groot huis met bedienden en het is de pleegzus die op Fred past als de ouders aan het werk zijn.

In 1960 verkoopt de familie de tuinderij en verlaat ze Nieuw-Guinea. Ze pakken in Hollandia de boot naar Nederland. Onderweg doen ze Singapore aan en de familie besluit daar iets langer te blijven, maar dat wordt uiteindelijk bijna twee jaar.

Fred woont van zijn 12e tot zijn 14e in Singapore en maakt daar vrienden. Hij vindt het er heerlijk en wil niet weg als zijn ouders besluiten te vertrekken. Hij heeft echter geen keuze en moet mee naar Nederland.

Fred aardt snel in dit land aan de Noordzee, volgt een opleiding en wordt uiteindelijk grondtechnicus in de luchtvaart bij KLM. Daar ontmoet hij ook zijn eerste vrouw die werkzaam is voor de Indonesische Luchtvaartmaatschappij Garuda. Ze trouwen, krijgen kinderen en wonen 27 jaar in Alphen aan de Rijn.

Ze kunnen goedkoop reizen en gaan op vakantie naar Indonesië. “Die eerste keer was heel vreemd. Die warmte op mijn huid. En ik ergerde me aan het ongeregelde daar.” Toch blijft het land trekken, want Fred reist er vaak naartoe. Hij kan enorm genieten van het gewone leven daar, maar heeft nooit overwogen te verhuizen.

Met zijn schoonouders doet hij diverse pogingen zijn biologische ouders te vinden. Ook het programma Spoorloos wordt ingeschakeld. Allemaal zonder resultaat: “Mijn pleegouders hebben me altijd opgevoed als een eigen kind, maar ik was benieuwd naar mijn biologische ouders. Het is jammer dat ik ze nooit gevonden heb, maar meer ook niet.”

Nadat het huwelijk uiteenvalt, vindt Fred een nieuwe liefde in Kampen. Hij verhuist naar de Hanzestad van waaruit hij tot zijn pensioen voor KLM werkt.

Hij kookt graag en maakt soms zijn eigen sambal: “Er zitten in Nederland zoveel goede winkels met Aziatische ingrediënten. Het is echt niet nodig om alles zelf te maken.” Zijn favoriete maaltijd is Hutspot.

Fred is vrijwilliger bij de Stadskazerne in Kampen, een plek waar onderwijs en werken samenkomt. De bibliotheek van Kampen is er gevestigd en ook het stadsarchief vind je er. Je kunt er flexwerken en het is het huis van de regionale omroep, de tourist-info en diverse historische verenigingen. De Stadskazerne is gevestigd in de voormalige Van Heutszkazerne vanwaar jongen soldaten werden uitgezonden naar Nederlands-Indië.