Denise is een mix van bloedlijnen uit het Verre Oosten, het Nabije Oosten en Europa. Haar ouders kwamen in de jaren ’70 en ‘80 naar Nederland, omdat ze een betere toekomst voor de kinderen wilden. Denise is een kind uit de tweede helft van de jaren ’80 en ze is tweetalig opgevoed, dus zowel het Nederlands als het Indonesisch zijn moedertalen.

Ze komt regelmatig in Indonesië en heeft er goede herinneringen aan en gevoelens bij. Haar familie woont daar zowel in de grote stad als in de kampongs in de bergen. Als ze over die laatste vertelt dan glimmen haar ogen: “Daar is het altijd super gezellig, feestjes, slingers van bamboe, blote voeten en overal zwemmen.” 

Ze is werelds opgevoed, maar heeft onbewust veel van haar Indonesische moeder overgenomen. Ze was initieel redelijk terughoudend en conflictmijdend. Ze heeft het echt moeten aanleren om assertiever te worden en voor eigen keuzes te staan en daar heeft ze nu totaal geen moeite meer mee. 

Als we praten over de Indonesiër, dan legt ze uit dat de archipel administratief één land is, maar in de praktijk een verzameling van vele volkeren met eigen culturen en talen. Nederland heeft al die eilanden in honderden jaren bij elkaar geraapt en de nationalisten hebben dat na de oorlog overgenomen. Maar ‘de Indonesiër’ bestaat eigenlijk niet. 

Zo heeft alles meerdere kanten bij Denise. Dat heeft ze van haar vader geleerd. Denise: “Er is niet één waarheid, maar alles heeft perspectieven. Aan die gedachte heb ik ook veel bij mijn werk als actrice. Ik moet me in alles in kunnen leven om het te kunnen spelen. De wijsheid van mijn vader heeft me daar wel bij geholpen.”