Een jonge tweede generatie

Daurie
Daurie

Daurie’s vader wordt in 1922 geboren in Ohoiwait, een dorp op Grote Kei in de Molukken. Als hij opgroeit gaat hij bij het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) en daarmee vecht hij tegen de Japanners. 

Hij wordt krijgsgevangen genomen en brengt de tweede wereldoorlog als dwangarbeider door. Het is een vreselijke tijd en houdt een hekel aan Japanners. Ook heeft hij de rest van zijn leven nachtmerries van wat hij toen meemaakte. Na de Japanse overgave dient hij KNIL in de strijd tegen nationalisten.  

Na de opheffing van KNIL moet hij naar Nederland. Als vrijgezel komt hij in 1951 eerst terecht in een kamp in Vlissingen en daarna verhuist hij naar Kamp Amersfoort. Via woonoord Schattenberg in Kamp Westerbork gaat hij naar Laarbrug om uiteindelijk in Zwolle terecht te komen. 

Daurie’s moeder komt in 1977 naar Nederland en wordt gekoppeld aan haar vader. Ze trouwen en krijgen 6 kinderen: 3 jongens en 3 meisjes. Daurie is zo één van de jongere Molukkers uit de tweede generatie. 

In tegenstelling tot veel andere KNIL-veteranen vertelt Daurie’s vader wel over het verleden, waardoor haar moeder in ieder geval weet wat er gebeurd is. Daurie is dan een jaar of 12 en kan dan niet alle aandacht voor die verhalen opbrengen. Daar heeft ze nu wel spijt van, want voor vragen stellen is het nu te laat. 

Daurie wordt jong moeder. Dat was toen een heel gedoe, maar achteraf is ze er erg blij mee, want haar vader heeft zo nog twee jaar van een kleinkind kunnen genieten en ook haar dochter heeft zo haar opa gekend. 

Behalve dat haar vader er veel over vertelt, schrijft hij ook veel op. Daurie heeft de dagboeken en brieven en af te toe leest ze daar een stukje uit. Het is emotioneel zwaar en best lastig te begrijpen, want het is geschreven in het Kei-ees. Ook maakte haar vader films waarin hij vertelde over zijn ervaringen. 

Daurie leeft in het hier en nu en probeert er het beste van te maken. Ze zal nooit vergeten waar ze vandaan komt en hoe de Molukkers in Nederland zijn terechtgekomen. Ze is trotst op hoe de jonge Molukkers nu de kansen pakken. Haar eigen dochter studeert aan de Hogeschool van Amsterdam en anderen hebben professionele carrières of een eigen bedrijf. 

En Daurie’s moeder? Die woont nog altijd in de Molukse wijk in Zwolle.